2014
08
mar
Uff, już na miejscu...
Indie, Vārānasi
Przejechano 6296 km
Na liście pasażerów wywieszonej na pociągu umieszczono nasze drugie imiona jako nazwiska. I tak Dorota jest Anną, Marek Henrykiem, Felek Felkiem (czyli Piotrem), a ja to Tadeusz.
Do Varanasi dojechaliśmy z 3 godzinnym spóźnieniem, czyli około 11-ej. Stłoczeni w tuk-tuku (nie wiem jak nas ten driver z bagażami tam wepchał) wyruszyliśmy w kierunku ghatów. Pamiętałem, że nie jest blisko, ale nie myślałem że tak daleko! Potem jeszcze przeciskanie się z plecakami przez wąskie uliczko-przejścia Waranasi, wszystko przy pełnej czujności żeby nie wdepnąć w krowie, lub psie kupy. Dotarliśmy spoceni jak myszy. Dorota wyglądała jakby już miała dość Indii. Jednak po wzięciu prysznica i wyjściu do restauracji na dachu wszystko się odmieniło. Być może to widok Gangesu wpływa na wszystkich uspokajająco, a może to że nie dochodzą tu żadne odgłosy z ulicy. Nie wiadomo, w każdym razie odpoczywaliśmy po podróży. Gopal, przewodnik który oprowadzał nas trzy lata temu nadal wpada do Hotelu Puja. Pamiętał mnie, wyściskaliśmy się i umówiliśmy się na rano, na pierwszą wizytę w ghacie Manikarnika. W restauracji pracuje nadal „Piotruś”, którego trzy lata temu Mateusz nauczył powiedzonka „Dobra dobra zupa z bobra, jeszcze lepsza zupa z wieprza”. Od tego czasu nauczył się wielu polskich słówek, sami nie wiecie jak wielu
Ula, gratuluję „życiówki” w Halowych Mistrzostwach Świata! Czytałem wywiad z Tobą na Onecie – skromnie i z klasą – brawo! Myślę że przy takich wzrostach formy w Rio będzie medal!
Do Varanasi dojechaliśmy z 3 godzinnym spóźnieniem, czyli około 11-ej. Stłoczeni w tuk-tuku (nie wiem jak nas ten driver z bagażami tam wepchał) wyruszyliśmy w kierunku ghatów. Pamiętałem, że nie jest blisko, ale nie myślałem że tak daleko! Potem jeszcze przeciskanie się z plecakami przez wąskie uliczko-przejścia Waranasi, wszystko przy pełnej czujności żeby nie wdepnąć w krowie, lub psie kupy. Dotarliśmy spoceni jak myszy. Dorota wyglądała jakby już miała dość Indii. Jednak po wzięciu prysznica i wyjściu do restauracji na dachu wszystko się odmieniło. Być może to widok Gangesu wpływa na wszystkich uspokajająco, a może to że nie dochodzą tu żadne odgłosy z ulicy. Nie wiadomo, w każdym razie odpoczywaliśmy po podróży. Gopal, przewodnik który oprowadzał nas trzy lata temu nadal wpada do Hotelu Puja. Pamiętał mnie, wyściskaliśmy się i umówiliśmy się na rano, na pierwszą wizytę w ghacie Manikarnika. W restauracji pracuje nadal „Piotruś”, którego trzy lata temu Mateusz nauczył powiedzonka „Dobra dobra zupa z bobra, jeszcze lepsza zupa z wieprza”. Od tego czasu nauczył się wielu polskich słówek, sami nie wiecie jak wielu
Ula, gratuluję „życiówki” w Halowych Mistrzostwach Świata! Czytałem wywiad z Tobą na Onecie – skromnie i z klasą – brawo! Myślę że przy takich wzrostach formy w Rio będzie medal!
Zdjęcia (6)
Komentarze (4)
Kryśka i Michał - 2014-03-09 14:20Hej podróżnicy-filmowcy!
Czekamy z niecierpliwością na obiecane zdjęcia.Pozdrawiamy.Cieszę się, że przeżyliście kolejne doświadczenia gastronomiczne.
Czekamy z niecierpliwością na obiecane zdjęcia.Pozdrawiamy.Cieszę się, że przeżyliście kolejne doświadczenia gastronomiczne.
robert64 - 2014-03-10 07:03Witajcie, ujęcia z komentarzami nagrywamy na bieżąco, ale będziemy jeszcze dogrywać z tzw. offu, czyli jako tło do widoczków. Internet jest, za chwilę go nie ma i stąd brak zdjęć. Dziś wieczorem mają włączyć szybszy z drugiego rootera i zasiądę do nadrabiania zaległości fotograficznych.
Pozdrawiamy!
Pozdrawiamy!
mateusz - 2014-03-14 07:41Gopal?? A To nie ON czasem obściskiwał się cały nasz pobyt z Agatą Felkową?? :)
robert64 - 2014-03-17 12:55Dokładnie ten, choć w sprawie uścisków trzeba spytać się Agaty. Kiedy powiedziałem że to teść, bardzo się ucieszył!
Zasoby: 
21.064 
21.737 
1.082.313 
3.423 
